ایران محصولات خود را در افغانستان می‌کارد؟

به گزارش اخبار ما ، اگرچه ایران از نظر ظرفیت تولید محصولات کشاورزی و دامی یکی از کشورهای پیشرو در منطقه است و صادرات این محصولات بخشی مهم از سبد تجارت خارجی سالانه ایران است ، اما برخی از محصولات هنوز نیاز به نیاز از خارج از کشور

در سال های اخیر ، پس از چین به عنوان شریک تجاری اصلی ایران ، عراق و سپس افغانستان به عنوان شرکای تجاری اصلی این کشور توانسته اند نام خود را ثبت کنند. البته این آمار بیشتر در بخش صادرات است و مقدار بسیار محدودی از واردات محصولات از این کشورها به ایران وجود دارد.

در زمانی که بسیاری از کشورهای پیشرفته به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه ، نیروی کار ارزان یا ظرفیت دیگر ، تولیدات خود را به کشورهای دیگر منتقل کرده اند ، اکنون رئیس اتاق بازرگانی ایران و افغانستان می گوید ایران می تواند بخشی از انتقال محصولات کشاورزی یا دام شما باشد محصولات به افغانستان و استفاده از تسهیلات این کشورها برای یک نوع مهم جدید همکاری با این همسایه شرقی.

حسین سلیمی در وب سایت اتاق تهران گفت که افغانستان کشور ثروتمندی نیست و واردات آن به ۷ تا ۸ میلیارد دلار افزایش می یابد و ایران هنوز بالاترین میزان صادرات به این کشور را دارد. اگرچه صادرات ۲٫۷ میلیارد دلاری رقم قابل توجهی نیست ، اما توجه به این نکته مهم است که ۴۶٪ از واردات آن کشور در دست ایران است.

سلیمی گفت: “در جلسات مختلف ، ما به مقامات توصیه كردیم كه برای تسهیل واردات افغانستان از ایران ، مرزها را تجهیز كنند.” “این اقدامات با هدف حفظ همان سطح صادرات است نه کاهش آنها.” اما اگر هدف افزایش صادرات ایران به این کشور است ، راه حل این است که ایران به افزایش درآمد مردم افغانستان برای ایجاد تقاضا در این کشور کمک کند. یکی از راه های دستیابی به این هدف ، پرورش سرزمین اصلی ایران در افغانستان است. در حال حاضر گوشت درخواستی ایالت از کشورهایی مانند استرالیا تحویل داده می شود. در حالی که افغانستان با ایران هم مرز است و دارای آب فراوان و نیروی کار ارزان است. بنابراین علاوه بر دام می تواند محصولات کشاورزی مورد نیاز کشور را نیز پرورش دهد. در این حالت ، قدرت خرید مردم افغانستان افزایش می یابد و نیاز به واردات بیشتر دارد.

رئیس اتاق ایران و افغانستان گفت: ما همچنین با اعضای پارلمان در مورد این طرح گفتگو کردیم. در حال حاضر کارخانه های تولید قند در مشهد با ظرفیت ۲۰٪ فعالیت می کنند. از طرف دیگر ، اگر چغندر قند مورد نیاز این کارخانه ها در افغانستان تولید و در اختیار این کارخانه ها قرار گیرد ، علاوه بر افزایش ظرفیت این کارخانه ها و افزایش درآمد کشاورزان افغان ، قند تولیدی به کشورهای دیگر صادر می شود ، از جمله افغانستان. در واقع با وجود مشکل کمبود آب در ایران ، می توان با انتقال بذر و ماشین آلات به این کشور ، کشت چغندرقند را افزایش داد و صادرات شکر را از ایران افزایش داد. این راه حل را می توان برای محصولات دیگر نیز دنبال کرد.

انتهای پیام